De Mopshond behoort tot de negende groep in het klassement: honden van plezier en gezelschap. Deze honden zijn doorgaans minder energiek en hebben dus minder fysieke activiteit nodig in vergelijking met honden van andere groepen. Gezelschapshonden zijn meestal ook makkelijker op te voeden. De Mopshond valt daarbij onder de elfde categorie van de groep, die alle kleine Molossoïden omvat.

De Mopshond is als ras zo oud, dat het moeilijk te achterhalen is hoe en waar hij precies zou zijn ontstaan. Bepaalde theorieën plaatsen zijn herkomst in China. Het ras zou verwand zijn aan de Mastiff of Tibetaanse Mastiff. Omstreeks 1500 zou hij al voet aan wal hebben gezet in Europa, zo bewijzen schilderijen en porseleinen beelden uit die tijd. Het werd al snel een vorstelijk hondje dat o.a. aan het hof van Napoleon erg geliefd werd. In de 18de eeuw werd hij aan het Franse hof door Marie-Antoinette verwelkomd en later kreeg het ras opnieuw grote bekendheid dankzij de hertog van Windsor. Tot op vandaag blijft het een populair ras. Helaas wordt er vaak estethisch gefokt op zijn platte snuit, wat voor heel wat gezondheidsproblemen zorgt.

De Mopshond is een van de kleinere rassen. De schouderhoogte meet doorgaans 30 cm tot 35 cm en de honden hebben een gewicht van 6,3 kg tot 8,1 kg. Deze kleine Molossus is gedrongen, compact en stevig. Men vindt vaak dat zijn algemene uiterlijk doet denken aan een miniversie van de Mastiff of Dog. Zijn compacte, vrij vierkantige lichaam heeft een lichte curve die kan worden waargenomen ter hoogte van zijn sterke, dikkere nek. De honden hebben een brede borst en rechte rug. Hun sterke frame wordt onder meer gevormd door hun kleine, maar krachtige poten die eindigen in strakke poten met sterke tenen. De Pug draagt zijn staart hoog, vastgebonden in een kruldraai, die een lus vormt die zo strak mogelijk tegen de heup ligt. Een dubbele lus is daarbij zelfs erg populair. Deze kleine gezelschapshonden hebben een erg expressief gezicht. Hun stevige, ronde kop heeft een korte, platte snuit, waarbij de schedel lichtjes naar voren helt. Kenmerkend zijn de plooien en rimpels op zijn snoet. Dit ras heeft grote, bolvormige, donkere en glanzende ogen, die lichtjes kunnen uitpuilen. Hun oren zijn klein, dun en zacht. Er bestaan bij dit ras twee typen oren: klein, hangend en naar achteren gevouwen (roze) of met de tip naar voren vallend waarbij de gehoorgang wordt bedekt (knop). Dit tweede type heeft doorgaans de voorkeur. De kortharige vacht kan zwart, zilvergrijs of beige met een zwart masker zijn. Een regel moet worden gerespecteerd: elke kleur moet voldoende gedefinieerd zijn om het contrast tussen het vachtpatroon, het 'spoor' (zwarte lijn die van de achterhoofdsknobbel naar de staart gaat) en het masker te bevorderen. Die markeringen moeten ook goed gedefinieerd zijn. De haren van de vacht zijn fijn, zacht, kort en glanzend, dus niet stug of wollig.

De Mopshond kent een vrije lange levensduur en wordt gemiddeld zo'n 15 jaar. De gezondheidsproblemen bij dit ras komen vooral voort uit de platte snuit en zijn brachycephalic profiel, en zijn bolvormige lichtjes uitpuilende ogen. Zoals alle honden met brachycephalic profiel, heeft dit ras een genetische aanleg voor obstructie van de luchtwegen en ademhalingsproblemen. Moeite met ademenen manifesteert zich vooral bij warm weer en intense fysieke inspanningen. Het is daarom belangrijk dat er bij zomerse temperaturen beperkte fysieke inspanningen zoals wandelen worden gedaan met deze honden. Ook de ogen zijn een zwak punt bij dit ras. Ze worden slechts gedeeltelijk ingesloten, zijn bolvormig en puilen lichtjes uit, waardoor regelmatige verzorging met een geschikte lotion of zalf is aanbevolen. De gevoeligheid van zijn ogen uit zich meestal in roodheid en ontsteking, als ze niet regelmatig worden schoongemaakt of in geval van verwonding. De ogen moeten altijd goed gecontroleerd worden voor stofjes en vuil, alsook de rimpels en plooien in het aangezicht. Er kunnen tijdens de bevalling ook problemen optreden wegens de grote omvang van de hoofden van de puppy's. Verder is de Mopshond, zoals vele kleine rassen, nog steeds erg gevoelig voor obesitas. Bij deze honden neigt een extra kg al meteen naar zwaarlijvigheid. Zo worden ook gewrichtaandoeningen en overbelasting vermeden. Overgewicht komt immers sneller voor bij dit soort kleine rassen die vooral als gezelschapshond worden gehouden en minder fysieke activiteit hebben. De vacht van Mopshonden wordt best regelmatig geborsteld met een rubberen borstel. Daarbij worden de huidplooien ook best gereinigd met een daartoe geschikte lotion. Ook de oren en ogen moeten voldoende worden gecontroleerd en indien nodig gereinigd en/of gedruppeld. Als de hond minder vaak wandelt, knip je best ook de nagels regelmatig kort.

Mopshonden zijn erg leuke, lieve en aanhankelijke honden die graag hun genegenheid tonen. Ze hebben een gevoelig en zachtaardig karakter. Deze kleine metgezel is de gezelschaps- en gezinshond bij uitstek. Pugs spelen ook graag en hebben een opgewekt karakter. Met kinderen zijn ze echter niet altijd even geduldig. Als pup is dit ras vrij turbulent, de honden vinden pas hun rust en stabiliteit wanneer ze opgroeien tot volwassenheid. Mopshonden blaffen weinig, en zijn niet echt waaks. Ze ontvangen bezoek doorgaans erg hartelijk. Als ouder hebben ze een minder zorgend karakter voor hun jongen, dus het zijn niet zo'n goede voogden. Pugs zijn makkelijk te trainen en op te voeden, dankzij hun trouwe band met de eigenaar en hun hoge intelligentie. Toch moet er altijd consequent worden toegekeken en volgehouden tijdens de periode van pup en pubertijd. Ze kunnen immers een nogal koppig karakter ontwikkelen. Geduld is dan ook een noodzaak, die best gecombineerd wordt met een zachte aanpak vanwege hun gevoelig karakter. Straffen is niet nodig, met de intonatie van uw stem bereikt u veel meer. De Mopshond kan zich goed aanpassen aan kleinere leefomgevingen, zoals een appartement, aangezien het geen sportieve hond is. Toch heeft hij nood aan enkele korte wandelingen, alsook een eigenaar die voldoende aanwezig is als gezelschap. Pugs houden immers niet van alleen zijn en te worden gescheiden van hun eigenaars. Daarnaast nog even meegegeven dat de meeste Mopshonden snurken tijdens het slapen en ook luid kunnen ademhalen als ze wakker zijn, vanwege hun platte snuit.