Je hond is angstig en opgejaagd, hij kwijlt enorm en heeft de neiging om te braken maar dat lukt niet: dat zijn de symptomen die mogelijk wijzen op een maagtorsie of maagkanteling. Wat zijn de oorzaken, wat kan men eraan doen en hoe kan men het voorkomen? Je leest het allemaal in dit artikel.
Tijdens het verteringsproces worden er gassen geproduceerd die zich opstapelen in de maag van de hond. Wanneer deze hoeveelheid een bepaalde grens overschrijdt, gaat de maag opzwellen zoals een ballon, uitzetten en vanzelf beginnen te draaien. Door deze torsiebeweging worden de ingang en de uitgang van de maag afgesloten, waardoor het gas dat nog steeds geproduceerd wordt, niet meer weg kan naar de slokdarm of naar de ingewanden en dus in de maag blijft zitten. Bovendien is er omwille van de torsie geen bloedcirculatie meer in die zone.
Ischemie of onvoldoende doorbloeding van de maag. De maagwand kan ook afsterven. Als de milt ook betrokken is bij de torsie, kan deze scheuren, net zoals de bloedvaten die betrokken zijn. Dit alles kan leiden tot een interne bloeding en de hond kan in shock gaan, waardoor andere organen zoals de nieren en het hart ook kunnen worden aangetast. Bij honden die reeds last hebben van maagdilatatie, verslechtert een torsie de gezondheidsprognose. In het ergste geval kan de hond sterven door de shocktoestand.
De symptomen van een maagtorsie zijn makkelijk te herkennen. De buik van de hond is opgeblazen en voelt pijnlijk aan. Het dier gedraagt zich opgejaagd en bang, hij kwijlt overmatig en probeert tevergeefs te braken. In gevorderde gevallen kan de hond ook ademhalingsproblemen krijgen. Vaak komt dit voor tijdens de nacht na een maaltijd en een wandeling.
Een maagtorsie kan door verschillende factoren veroorzaakt worden en de factoren en oorzaken werden tot op heden nog niet met zekerheid bepaald. Over het algemeen komt deze aandoening vaker voor bij grote honden en vooral bij soorten met een diepe borstkast, zoals de Duitse Dog of de Duitse Herder. De risico’s nemen ook toe met de leeftijd, hoewel het niet uitgesloten is dat puppy’s van grote rassen ook het slachtoffer kunnen zijn van een maagtorsie. De directe oorzaak zal waarschijnlijk een maaltijd zijn die te snel werd opgegeten of hoogvergistbaar voedsel dat meer gas produceert tijdens de spijsvertering.
Als je hond een van bovenstaande symptomen vertoont, moet je dringend met hem naar de dierenarts. Deze zal dan ter plaatse de diagnose bevestigen en de huidige toestand evolueren. In de eerste plaats zal de dierenarts de hond proberen te stabiliseren om de shocktoestand te beperken of in de beste gevallen dit voorkomen door een intraveneus infuus te geven. Men moet de maag ook zo snel mogelijk ledigen zodat het gas eruit kan. Bij een volledige maagtorsie is een oro-gastrische sondering niet altijd mogelijk, dus moet men de maag puncteren. Dat wil zeggen dat men met een grote naald doorheen de huid prikt om het gas te laten ontsnappen. Van zodra de hond stabiel is, kan de maag via een chirurgische ingreep weer in de normale positie gelegd worden. Gastropexie wordt ook uitgevoerd op hetzelfde moment als deze ingreep. Het is een procedure die de maag aan de binnenste buikwand naait en de kans op een nieuwe torsie vermindert als uw hond weer last krijgt van maagdilatatie. Tijdens de revalidatieperiode zal je hond ongetwijfeld pijnstillers moeten krijgen en een goede hygiënische opvolging om een terugval te voorkomen.
Maar hoe? Als je een hond hebt die tot de grote rassen of reuzerassen behoort met een diepe borstkast, is de kans op een maagtorsie groot. Om dit te voorkomen, wordt er aangeraden om zijn voeding goed in de gaten te houden. Splits de maaltijden op: geef hem minstens twee maaltijden per dag om grote volumes voeding en water te voorkomen. Zorg ervoor dat je hond niet te snel eet door hem grote brokken of grote stukken vlees te geven of door hem te laten eten uit een antischrokbak. Geef de voorkeur aan gemengde voeding en liefst brokken voor honden met een gevoelige maag en vermijd hoogvergistbaar voedsel. Zorg tot slot voor zo weinig mogelijk fysieke activiteit na de maaltijd en voorkom stresssituaties. Soms wordt gastropexie ook preventief uitgevoerd bij grote rassen wanneer een andere operatie moet worden uitgevoerd (bijvoorbeeld sterilisatie van een teef).