Je hond is bang van lawaai, personen of van een voorwerp? Je weet niet wat je moet doen om hem te kalmeren? Wij geven je enkele tips over de houding die je best aanneemt en over mogelijke behandelingen om je te helpen je hond te kalmeren.
Wat is een fobie?
Angst is een instinctief gevoel dat het resultaat is van een situatie, een persoon of een voorwerp dat een externe, reële of denkbeeldige bedreiging vormt. Het wordt beschouwd als normaal gedrag dat essentieel is bij aanpassingen en om te overleven; de context bepaalt of de angstreactie normaal, abnormaal of ongeschikt is. Men moet er niet tegen vechten maar men moet de angst weten te controleren, want het heeft eerder een nuttige functie. Maar zoals dat bij alle emoties het geval is, worden ze ondraaglijk als het te ver gaat. Aanhoudende en overmatige angst voor een bepaalde stimulans, wordt een fobie genoemd. Een fobie is een aanhoudende en overmatige angst voor een bepaalde stimulans, zoals onweer. Men suggereert dat, eens een fobisch moment overleefd werd, alle acties die ermee gepaard gaan of eraan herinneren, voldoende zijn om een reactie op te wekken. De meest voorkomende fobieën hebben te maken met lawaai (zoals onweer of vuurwerk).
Angst is het anticiperen op toekomstige gevaren van onbekende of denkbeeldige oorsprong die leiden tot normale lichaamsreacties (fysiologische reacties genoemd) die gepaard gaan met angst; de meest voorkomende en zichtbare manieren zijn eliminatie, vernieling en overdreven lawaai maken (blaffen). Verlatingsangst komt het meest voor bij honden. Van zodra de hond alleen is, vertoont hij dan angstgedrag of is hij zeer verdrietig.
Waarom is mijn hond angstig?
Sensorische deprivatie is een afwijking die zich ontwikkelt bij honden die tijdens de eerste 3 maanden weinig stimuli gekregen hebben. Tussen de 3e en de 12e week van hun leven, registreren puppy’s alles wat er gebeurt, of dat nu goede of slechte ervaringen zijn. En eens volwassen, zal alles wat zij geregistreerd hebben, dienst doen als gegevensbank en als tolerantiedrempel ten opzichte van alles wat hem omringt. Hoe meer situaties hij overleeft heeft tot aan de leeftijd van 12 weken, hoe beter hij zich aan nieuwe situaties zal kunnen aanpassen. Het is dus heel belangrijk om de juiste fokker te kiezen, want de eerste twee maanden uit het leven van je hond zijn fundamenteel en bepalend voor zijn ontwikkeling. Het is nu dat jouw rol belangrijk wordt bij de ontwikkeling van je hond. Hoe langer de hond met zijn angsten zit, hoe moeilijker het zal zijn om er van af te geraken. Wacht dus niet.
De verschillende angstfases: hoe deze behandelen?
Men onderscheidt 3 verschillende angstfases
Fase 1 of fobische fase:
bang van een bepaald voorwerp, zoals bijvoorbeeld van een stofzuiger of een auto. Deze angst ontstaat dan uit een identificeerbaar element. In deze fase kan men de puppy aan het voorwerp waarvan hij bang is, laten gewennen door van het voorwerp dat hem zo bang maakt, een normaal feit te maken, door het deel te laten uitmaken van het dagdagelijkse van zijn omgeving. Men noemt dit het gewenningsproces: men gewent de puppy aan de aanwezigheid van dit element, op een zachte manier, zonder hem te forceren en door hem de mogelijkheid te bieden om weg te lopen. Dit alles vooral tijdens korte maar regelmatig herhalende sessies.
Bijvoorbeeld de stofzuiger: dit voorwerp zou deel moeten uitmaken van zijn dagelijks leven. Men kan een stofzuiger in het midden van de kamer plaatsen zonder hem aan te zetten en door je hond te belonen van zodra hij er dichterbij komt. Vervolgens ga je een stapje verder door hem met de stofzuiger te passeren, zonder aan te zetten, en vervolgens ga je de stofzuiger aanzetten maar hem laten staan, en tot slot passeer je met de stofzuiger aan. Zorg er steeds voor dat je hond de kans heeft om weg te lopen als hij dat wil. Want als de hond zich in een hoekje gedreven voelt, zou hij agressief kunnen worden. Het belangrijkste is om een positieve omgeving te creëren voor je hond. Hij moet begrijpen dat wanneer hij zich in de omgeving bevindt van iets dergelijks of een dergelijk voorwerp, er iets positief zal gebeuren in de plaats en zo zal hij uiteindelijk neutraal gaan reageren.
Fase 2: Bang van de omgeving.
De hond is dan ook angstig, zijn gedrag is eigenlijk permanent veranderd en hij reageert op alles. Hij verstopt zich onder de meubels en eet enkel wanneer hij alleen is, vaak ‘s nachts. In deze fase is de gewenningsprocedure niet meer mogelijk en men ziet vervangingsactiviteiten verschijnen zodat hij zich kan ontspannen: bijvoorbeeld overmatig lekken aan hetzelfde lichaamsdeel. Men moet de oorzaak van de angst te weten komen en die behandelen. Soms is hierbij in combinatie ook een behandeling bij de dierenarts vereist (die een behandeling op basis van medicatie zal voorschrijven) of moet men beroep doen op een hondengedragstherapeut.
Fase 3: De laatste (zeldzame) fase die leidt tot gezondheidsproblemen bij de hond.
De hond kan zich duidelijk niet meer aanpassen, zijn emoties zijn te intens en schaden zijn gezondheid. Dit kan leiden tot een depressie met anorexia, slaapproblemen, groeiachterstand en onzindelijkheid tot gevolg. Als dat het geval is, heb je te maken met een medisch noodgeval want het leven van je hond staat op het spel. Raadpleeg in dit geval dus dringend je dierenarts. Hij zal een behandeling met antidepressiva voorstellen gedurende minstens 6 maanden. Door deze antidepressiva nemen de angstreacties af en je hond zal minder snel bang zijn waardoor de gedragstherapie makkelijker kan verlopen.
Hoe mijn hond kalmeren?
Om je hond te helpen zich goed te voelen, kan je hem een veilig plekje geven waar hij zich op zijn gemak en veilig voelt.
Doe meer positieve oefeningen op rustige plaatsen wanneer je je puppy aanschaft en ga geleidelijk aan naar plaatsen waar meer animo is.
Laat je hond gewennen door het voorwerp waarvan hij bang is, in te passen in het dagelijkse leven.
Informeer naar Bach bloesems, een homeopathische behandeling die in een kuur wordt voorgesteld, om je hond te laten ontspannen. Deze voorbereidingen hebben als doel om de stemming van je hond opnieuw in balans te brengen. Aarzel niet om raad te vragen bij je apotheek of bij een vakspecialist.
Vergeet niet: gewenningstherapie (fase 1) of onderdompelingstherapie (fase 2) vanaf het verschijnen van de eerste angsten.
Jijzelf speelt een zeer belangrijke rol: eigenaars moeten bij negatief gedrag elke vorm van beloning vermijden door de stimulans en de reactie van het dier te negeren. Wat wil dat zeggen? Je moet de angstreacties van je hond volledig negeren en ze vooral niet versterken. Door een hond die bang is, te aaien, bevestig je zijn gedrag, wat voor hem betekent dat jij ook bang bent en dus heeft hij redenen om dit gedrag aan te nemen. Gedraag je neutraal en toon geen reactie aan je hond zodat hij zichzelf kan geruststellen: Als mijn baasje niet bang is, ben ik ook niet bang.
