In dit artikel geven we jou meer inzicht over wat voor zelfs de meest doorgewinterde en gepassioneerde fokkers een zware beproeving is: puppy’s flessen. Dat wil zeggen dat de fokker de puppy’s met de hand grootbrengt. Het gebeurt regelmatig dat puppy’s kunstmatig (bij)gevoederd moeten worden met een zuigfles. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer er te veel pups zijn voor het aantal tepels van de moeder of omdat de moederhond niet genoeg melk produceert. Soms zijn er ook moederhonden die (sommige van) hun pups verstoten en dus voorkomt dat de pups bij haar komen drinken. Wat de reden ook is, puppy’s flessen is een delicate bezigheid waarin ongelooflijk veel tijd en energie kruipt. Dat zal verderop in het artikel nog wel duidelijk worden…
Voordat we flessenvoeding geven, is het essentieel dat de puppy’s colostrum of biest kunnen drinken. Dit moeten ze in hun eerste twaalf levensuren drinken, of dat nu uit de tepel komt of uit een flesje. Colostrum of biest is de eerste melk die door de tepels wordt uitgescheiden. Daarin zitten erg belangrijke antistoffen (immunoglobulinen) die het jonge dier helpen beschermen tegen ziektes.
Om puppy’s te flessen, heb je natuurlijk het juiste materiaal nodig. Daarnaast moet je de juiste verhoudingen en doseringen kennen van de flesvoeding. Maar je moet ook (en vooral!) strenge voorzorgsmaatregelen nemen wat betreft hygiëne.
Het flessen gebeurt in een aparte kamer, met een zekere mate van hygiëne, die afgesloten kan worden en waar niet al te veel passage is zodat je niet gestoord wordt. Dat komt zowel de pup als jezelf ten goede. Het is sowieso aangenamer om in een rustige ruimte te zitten en je wil natuurlijk ook gewoon genieten van het moment! Voorzie in deze kamer een plaats om de voeding en zuigflessen op te slaan. Een gootsteen met koud en warm water is ook geen overbodige luxe.
Het materiaal dat nodig is om de zuigflessen schoon te maken zoals een spons, een flessenborstel en vloeibare zeep mogen alleen daarvoor gebruikt worden en moet je regelmatig vervangen.
Voordat je flesjes gaat schoonmaken, moet je natuurlijk eerst zelf je handen wassen (dat doe je trouwens ook voordat je een flesjes klaarmaakt). Let erop dat je zo snel mogelijk na gebruik elk los stuk demonteert en grondig wast. Om tijd te winnen en hygiënischer te kunnen werken, opteer je best voor materialen waar niet te veel “reliëf” in zit. Behalve de spenen, zal je dan nog meer aandacht moeten besteden dat elke kleine groef of inkeping brandschoon is. Je moet ook overvloedig spoelen, eerst met warm water en daarna meteen koud zodat je een “thermische shock” creëert en zo micro-organismen doodt. Ook een flesjeshouder kan van pas komen om alle stukken te laten drogen. Afdrogen doe je voor de hygiëne best met wegwerpdoekjes.
Er bestaan verschillende manieren om het materiaal te steriliseren. Koud steriliseren doe je met chloortabletten. De geur van chloor kan echter onaangenaam zijn, zowel voor de fokker als voor de pups. Je kan het materiaal ook steriliseren in de microgolfoven, of in een pot met kokend water (6 minuten). Het nadeel is dat dat de spenen beschadigd kunnen raken door de hoge temperaturen. Een elektrische stoomsterilisator is weliswaar de duurste, maar ook de beste en gemakkelijkste optie.
Om besmetting van het steriele materiaal te voorkomen, neem je vervolgens de stukken vast met een tang om ze op de houder te zetten en daarna weer te monteren. Flesjes in glas hebben een langere levensduur dan flesjes uit plastic. Controleer altijd goed of de spenen niet beschadigd zijn en nog de juiste hoeveelheid melk doorlaten. Komt er te veel melk door dan kan de pup zich verslikken, laat de speen te weinig melk door dan raakt de pup nodeloos moe.
Om de melk klaar te maken, moet je altijd de raad van de dierenarts opvolgen (over het product en de samenstelling) en de aanwijzingen op het product zelf volgen (dosering). Er bestaat flesvoeding in de vorm van poeder dat je zelf kan doseren of voeding die meteen klaar is voor gebruik. Flesvoeding bestaat voor verschillende zoogdiersoorten maar de samenstelling ervan verschilt (bijvoorbeeld het vetgehalte). Kies daarom voor een aangepast product. De dosering, aanwijzingen voor het oplossen van het poeder en het aantal voedingen per dag die je terugvindt op de verpakkingen, zijn bepaald door dierenartsen. De kwaliteit van het water waarin je het poeder oplost moet natuurlijk ook gecontroleerd worden, net zoals de temperatuur van de melk (38°C). Er bestaat een methode om de temperatuur te controleren die alle mama’s wereldwijd kennen: enkele druppels op de onderarm (een erg gevoelige zone) en je merkt snel wanneer de melk te warm is.
Genoeg gegeten? Shhht, tijd voor een dutje!