De Alpenländische Dachsbracke behoort tot de zesde groep van dit klassement: lopende honden, zweethonden en aanverwanten.  De lopende honden zijn een type jachthonden die, in tegenstelling tot andere types jachthonden, jagen op het wild op basis van geur en niet op basis van het zicht. Ze staan gekend om hun enorm ontwikkelde reukzin en om hun doorzettingsvermogen en capaciteit om het wild over een lange afstand te volgen op moeilijke, soms heuvelachtige terreinen. Tal van lopende honden worden ook gebruikt als speurhond om gewond wild te volgen en te vangen (ze gaan dan af op de geur van het bloed). De lopende honden zijn onderverdeeld in 3 secties volgens hun grootte. De kleinere soort (bassets) kan omwille van hun korte poten erg dichte vegetatie doordringen om het wild te vangen op plaatsen waar een grote hond niet bij kan.

De Alpenländische Dachsbracke is een zeer oud hondenras dat afkomstig is uit Oostenrijk. Hij werd gebruikt om te speuren op gewond wild zoals herten en everzwijnen en om te jagen op vossen en hazen. Hij was de geliefde jachthond van prins Rudolf van Oostenrijk (1880). De Alpenländische Dachsbracke wordt nog steeds gebruikt als jachthond en kan op zeer hoge hoogte en op ruw terrein werken.

Robuuste jachthond met korte poten en een zeer goed ontwikkeld beenderstel. Zijn schofthoogte is tussen 34 en 42 cm en zijn gewicht ligt tussen de 15 en 18 kg. Het lichaam is lang en gespierd met een goed gewelfde borstkast. Zijn schedel is lichtjes gewelfd. De snuit is sterk en gaat uit in een zwarte neus. De ogen zijn donkerbruin. De oren van de Alpenländische Dachsbracke zijn glad en groot, hoog aangezet en hangen naar beneden. De staart is dikker aan de basis en is hoog aangezet. Hij wordt hangend of licht gekromd gedragen. Hij heeft een dubbele, zeer dichte vacht met een dikke ondervacht. De ideale kleur is donkere reekleur naar het rode toe, met of zonder zwarte aftekeningen. Of zwart met roodbruine markeringen ter hoogte van het hoofd, de borstkast, de ledematen, de voeten en de binnenkant van de staart.

De Alpenländische Dachsbracke heeft een levensverwachting van ongeveer 12 jaar. Er is weinig informatie beschikbaar over erfelijke gezondheidsproblemen bij de Alpenländische Dachsbracke maar het is wel gekend dat hij met bepaalde aandoeningen te maken kan krijgen. Het gaat hierbij vooral om heupdysplasie, discopathie en obesitas. Omdat het een kleine hond is met een lang lichaam, kan zwaarlijvigheid een ernstig probleem vormen en zware gezondheidsproblemen veroorzaken. De Alpenländische Dachsbracke heeft een dichte pels die gevormd wordt door twee afzonderlijke lagen. Dit biedt hem een goede weerstand tegen zware weersomstandigheden. Een wekelijkse kambeurt is aanbevolen om overvloedig haarverlies in huis te voorkomen, vooral tijdens de ruiperiodes. Ook zijn hangende oren moeten nagekeken worden na het buitengaan.

De Alpenländische Dachsbracke mag dan wel klein zijn, hij heeft een sterke persoonlijkheid en is extreem moedig. Het zijn erg loyale en intelligente honden die over het algemeen goed overeenkomen met andere honden en kinderen. Omdat hij zo sociaal is, staat de Alpenländische Dachsbracke er niet om gekend, problemen te hebben met andere honden. Maar zoals dat bij de meeste hondenrassen het geval is, moet hij zo vroeg mogelijk positieve contacten hebben met andere honden om gedragsproblemen in de toekomst te voorkomen. Bovendien is de Alpenländische Dachsbracke een jachthond bij uitstek, het van kleins af aan socialiseren is dus belangrijk, vooral als potentiële eigenaars kleinere dieren zoals katten in huis hebben. De Alpenländische Dachsbracke is een actief ras dat, zoals de meeste lopende honden, veel beweging nodig heeft. Hij zal op zijn gelukkigst zijn met een actief baasje op het platteland. De Alpenländische Dachsbracke is dus niet echt geschikt om in de stad of op een appartement te leven. Het is een intelligente hond die graag werkt en intellectuele stimuli nodig heeft. Zijn baasje zal hem dus regelmatige activiteiten moeten kunnen voorleggen om hem zowel intellectueel als fysiek te stimuleren. Men moet er ook rekening mee houden dat de Alpenländische Dachsbracke een jachthond is die werkt op basis van geur. Hij kan dus de neiging hebben om geuren te volgen zonder daarbij aandacht te schenken aan zijn omgeving en/of baasje.