De Beierse Bergzweethond behoort tot groep 6: lopende honden en zweethonden en aanverwanten. Deze honden zijn gespecialiseerd in verschillende jachtdisciplines en ze beantwoorden aan verschillende werktechnieken naar gelang de sectie. Onze interesse gaat uit naar sectie 2: de zweethonden. Het zijn honden die erg vertrouwen op hun geurzin bij het volgen van hun traject. Maar deze reukzin kan hem ook parten spelen: ze hebben namelijk de neiging om hierdoor makkelijk verloren te lopen. Het zijn honden die echt een stem hebben en die gebruiken ze om hun baasje te waarschuwen wanneer ze het wild hebben gevonden.

De Beierse Bergzweethond is afkomstig van de primitieve jachthonden, de “lopende honden” of “brakken”. Te midden van de massa kiest men de honden die het meest betrouwbaar zijn om samen met hen het getroffen wild te gaan zoeken tijdens de jacht. De Zweethonden werden dus geselecteerd uit deze honden. De naam zelf van dit ras, Schweisshunden, wat “zweethonden” betekent, verwijst naar het werk dat van hen gevraagd werd: oorspronkelijk jaagde hij op berggeiten, vervolgens werd hij gebruikt om de bloedsporen te volgen en om het getroffen wild op te speuren. Vooraleer het ras officieel erkend werd, werden er kruisingen uitgevoerd met lokale hondenrassen (lopende honden en berghonden) en de Beierse Bergzweethondenclub werd opgericht in 1912. In Frankrijk werd de hond gebruik sedert de jaren 1980, hoewel hij ook vandaag nog beperkt voorkomt.

De Beierse Bergzweethond is een harmonieuze hond met een uitgestrekte pas. Hij is lang en licht en zowel robuust als behendig. Hij behoort tot de middelgrote rassen (van 10 tot 25 kg) waarbij het reutje 47-52 cm groot is en het teefje 44-48 cm voor een gewicht van 20 tot 25 kg. Het lichaam is een beetje langer dan dat het hoog is. Hij heeft een sterke hals met lichte wammen (losse keelhuid). Er vormt zich een lijn die lichtjes afloopt van de bovenkant naar de schoft naar de achterhand. Zijn borst is goed ontwikkeld, zijn rug is stevig en zijn croupe lang en recht. Zijn ledematen zijn eerder kort maar goed gespierd met een sterk beenderstel. Zijn voeten hebben een lepelvorm met goed gestrekte tenen. De kussentjes zijn stevig en goed gepigmenteerd. Zijn staart is hoog aangezet, is middellang en komt tot aan de punt van het spronggewricht. De staart wordt horizontaal of naar beneden gedragen. Het hoofd van de Beierse Bergzweethond is sterk en langgerekt, de schedel is redelijk groot en lichtjes bolvormig. Zijn snuit is groot met goed open neusgaten, zijn kaken zijn stevig, zijn lippen zijn goed dekkend en zijn neus is zwart of donkerrood. Zijn ogen zijn middelgroot, donkerbruin of lichter en zijn oogleden zijn gepigmenteerd. De oren zijn hoog aangezet bij dit ras, ze zijn middellang, breder aan de basis dan aan het uiteinde. Ze zijn zwaar en hangen plat tegen het hoofd. De vacht van de Beierse Bergzweethond kan volgende kleuren hebben: reebruin, rood, donker reebruin, licht reebruin tot zandkleur, greige gestroomd of met zwarte aftekeningen. De grondkleur van de rug is over het algemeen intenser, de snuit en de oren donker en de staart over het algemeen met zwarte aftekeningen. Enkel een kleine lichte markering in de vorm van een ster op de borst is toegestaan. Hij heeft korte, strakke en vlakke haren die goed dekken. Zijn haar is matig ruw en het is fijner ter hoogte van het hoofd en de oren. Op de buik, de ledematen en de staart is het haar ruwer en langer.

Dit ras kan gevoelig zijn voor cerebellaire corticale abiotrofie, een aandoening die de kleine hersenen aantast en de cellen vernietigt. De symptomen van deze ziekte zijn evenwichtsproblemen, vallen enz. Dit verergert meestal mettertijd. Er bestaat geen genetische test waarmee abiotrofie kan worden opgespoord. Los daarvan, is de Beierse Bergzweethond een sterke hond. Zijn levensverwachting ligt tussen 11 en 13 jaar.

Dapper, onstuimig en moedig, dat zijn de eigenschappen van deze hond. Hij is ook heel snel en behendig. Een hond voor werkelijk alle terreinen! Lopende hond, gespecialiseerd in het zoeken naar bloed en met een uiterst ontwikkelde flair, hij heeft een krachtig jachtinstinct en hij is geschikt om te jagen op alle soorten wild. De Beierse Bergzweethond is kalm, evenwichtig en gehoorzaam. Hij is zeer aanhankelijk aan zijn baasje, voor wie hij een uiterst goede kompaan is. Ten opzichte van vreemden echter, kan hij wantrouwig zijn. Zijn baasje moet hieraan dus werken van jong af aan. Over het algemeen zal zijn baasje geduld en volharding moeten tonen tijdens zijn opvoeding. Als jachthond is de Beierse Bergzweethond niet geschikt om in de stad te wonen; hij heeft ruimte en beweging nodig. Een regelmatige kambeurt volstaat voor zijn onderhoud.