De Bergamasco behoort tot sectie 1 van groep 1, die de honden bevat waarvan de functie was om de kuddes schapen (Herdershonden, uitgezonderd Scandinavische Herdershonden) of rundvee (Sennenhonden, uitgezonderd de Zwitserse Sennenhond) te drijven. De honden die eerder als doel hadden om te waken en te beschermen, zijn ondergebracht in andere groepen (voornamelijk groep 2).

De Bergamasco is een oud ras, waarvan de eerste referentie in de vorm van een schilderij, dateert uit de 16e eeuw. Vroeger kwam dit ras veel voor in de Alpen en de voorliggende regio’s van de Italiaanse Alpen, vooral in Bergamo, waar het zijn taak was om de kuddes schapen te drijven en te beschermen.

De Bergamasco is een middelgrote hond met een stevige maar evenwichtige bouw. Hij is volledig bedekt met een weelderige haardos, wat hem een rustiek opzicht geeft. Hij heeft een vierkante bouw; de lengte van zijn lichaam is gelijk aan zijn schachthoogte. Het hoofd is mooi in proportie met het lichaam maar het lijkt volumineus omwille van de haardos. Hij heeft een vrij korte, stompe snuit en een grote neusspiegel. De kaken zijn goed ontwikkeld en de ogen zijn redelijk groot. Zijn oren in de vorm van een driehoek zijn hoog aangezet en vallen naar beneden. Hij heeft een rechte, goed gespierde rug en een brede, hellende, stevige en goed gespierde croupe. De borstkast is breed, diep en mooi verheven. De staart is dik en krachtig bij de basis, toelopend naar het uiteinde en ietwat bedekt met haar. De ledematen zijn krachtig, gespierd en mooi in proportie met de rest van het lichaam. Zijn haren zijn heel lang, ruw en weelderig, meestal grijs van kleur. De ideale schofthoogte van de reutjes is 60 cm en van de teefjes 56 cm. Zijn gewicht varieert van 32 tot 38 kg voor de reutjes en 26 tot 32 kg voor de teefjes.

De Bergamasco heeft een levensverwachting van 13 tot 15 jaar en geniet over het algemeen van een goede gezondheid. Door zijn weelderige haardos, kan hij goed tegen koude. De Bergamasco heeft geen last van bepaalde aandoeningen die eigen zijn aan het ras. Omdat hij een buitenhond is die houdt van open ruimten, past hij zich niet makkelijk aan het stadsleven aan, vooral niet aan het leven op een appartement. Het is heel belangrijk om hem dagelijks te stimuleren met lange en regelmatige wandelingen, liefst in een natuurlijke omgeving. Hij heeft veel beweging nodig om gelukkig te zijn: hij moet kunnen lopen en zich kunnen uitleven voor een goede gezondheid. Ondanks zijn dikke vacht, moet de Bergamo niet veel gekamd of getrimd worden en is hij dus erg makkelijk te onderhouden. Het volstaat om hem af en toe te wassen en hem in de zon te laten drogen. Wat zijn voeding betreft, is het belangrijk om erop te letten dat de voedselinname overeenstemt met het aantal calorieën die hij verbruikt.

Hoewel de Bergamasco een wat koppig karakter heeft, zal hij niet al te moeilijk op te voeden zijn omdat hij een zeer goed leervermogen heeft. Met zijn opvoeding en socialisatie moet vroegtijdig begonnen worden om zijn karakter te temperen. Zijn baasje moet streng en consistent zijn maar ook zacht want de Bergamasco is redelijk gevoelig.