De Billy behoort tot sectie 1 van groep 6, waarin de hondenrassen zijn opgenomen die het wild zoeken op basis van de geur. Deze honden zijn gekenmerkt door een bijzonder goed ontwikkeld reukvermogen en door hun uithoudingsvermogen. De lopende honden zijn onderverdeeld in drie secties, op basis van hun grootte.

De Billy stamt af van de “chiens blancs du Roy”, een variëteit die gecreëerd werd door Koning Louis XII voor de jacht. Bijgevolg werd de Billy ontwikkeld door Gaston Hublot de Rivault, een kweker uit de 19e eeuw uit Poitou, die aan dit hondenras de naam van zijn eigendom in de buurt van Poitiers verleend heeft. Op 28 december 1973 werd de officiële standaard van dit ras gepubliceerd.

De Billy is een grote hond met sterke beenderen en spieren, zonder daarbij te moeten inboeten aan elegantie, omdat hij zo licht is. Zijn hoofd is redelijk fijn, droog en middelgroot, met een licht gewelfde schedel en een duidelijke breuklijn vooraan. Zijn neus is goed ontwikkeld en is zwart of bruin-rood. Zijn ogen zijn levendig, mooi open en donker. Zijn oren zijn middelgroot, eerder plat en hoog aangezet. De romp van de Billy is redelijk groot, stevig en opgetrokken, met vlakke ribben, diepe flanken, een sterke rug en een zeer verheven borstkast. De ledematen zijn lang en krachtig. De staart is lang, sterk en soms wat zijdeachtig. De vacht is kort, dicht, zacht bij het aanraken en vaak vrij dik. Zijn kleur is wit of koffiebruin, met of zonder vlekken. De ideale schofthoogte van de reutjes is tussen 60 en 70 cm en van de teefjes tussen 58 en 62 cm. Het gewicht varieert tussen 34 en 35 kg.

De Billy heeft een levensverwachting van 10 tot 12 jaar en geniet over het algemeen van een uitzonderlijk goede gezondheid. Ondanks zijn korte haren, kan hij redelijk goed tegen zware weersomstandigheden, waaronder strenge koude. De Billy voelt zich helemaal niet op zijn gemak in een stadsomgeving en zal zich niet gemakkelijk aanpassen aan een leven op een appartement. Op het platteland daarentegen, waar hij kan lopen doorheen uitgestrekte vlaktes en waar hij zijn jachtinstinct kan ontwikkelen, zal hij enorm gelukkig zijn. Hij heeft een baasje nodig dat vaak aanwezig is en dat hem kan vergezellen tijdens tal van activiteiten in de open lucht. Een gewone dagelijkse wandeling volstaat niet: hij moet vrij kunnen lopen en lange tochten kunnen maken. Na de wandelingen moeten zijn poten gecontroleerd worden op eventuele blessures, want de Billy kent geen grenzen wanneer hij zich uitleeft en hij deinst er niet voor terug om zich te wagen op ruw terrein. Omdat hij zich eindeloos kan uitleven, moet zijn voeding zijn energieverbruik compenseren. Zijn voeding moet daarom rijk zijn aan eiwitten, vetten en vezels. Visolie, melkproducten, granen en eieren zijn heel goed voor hem. De Billy houdt van kinderen en van het familieleven maar als er reeds andere honden tot het gezin behoren, zou dat voor problemen kunnen zorgen.

De opvoeding van de Billy is niet echt moeilijk. Men moet wel streng en correct zijn. De enige moeilijkheid zou de socialisatie met andere honden kunnen zijn: daarom is het belangrijk om zijn vijandigheid ten opzichte van andere honden van jong af aan te bedwingen.