De Braque du Bourbonnais behoort tot sectie 1 van groep 7, die de continentale voorstaande honden omvat. Voorstaande honden zijn jachthonden die, tegen de wind in lopend, op zoek gaan naar het wild. Eens bij het wild, verstrakt de hond en komt hij “tot voorstaan” om aan te geven waar de prooi zich bevindt. Het criterium om tot deze groep te behoren, berust louter op de functie, waardoor er verschillende morfologieën tot deze groep behoren. Voorstaande honden zijn onderverdeeld in twee secties op basis van een geografisch criterium: de continentale voorstaande honden (sectie 1) en de Britse en Ierse voorstaande honden (sectie 2).

De Braque du Bourbonnais is een oud ras dat afkomstig is uit de regio Bourbon (momenteel het departement Allier) en is reeds gekend sinds 1598. Deze hond werd toen beschreven als aangename jachtgezel, met een rustiek karakter en een goede gezondheid. In de jaren 1930 wouden kwekers een strikt criterium opleggen qua vachtkleur en de verplichting om geboren te zijn met een korte staart, wat het voortbestaan van het ras in gevaar bracht. Daarom hebben de kwekers er in 1970 hun missie van gemaakt om de Braque du Bourbonnais te laten voortbestaan. Een missie die nu als geslaagd kan worden beschouwd. In 1955 werd het ras definitief erkend door de Fédération Cynologique Internationale.

De Braque du Bourbonnais is een middelgrote, compacte en gespierde hond. Hij is middellijnig, neigend naar kortlijnig. Hij behoort tot de kortharige jachthonden. Met zijn vierkante lichaamsbouw straalt hij kracht en robuustheid uit, zonder hierbij in te boeten aan elegantie. De lengte van zijn romp is gelijk of iets groter dan zijn schofthoogte. Zijn hoofd is mooi in proportie met het lichaam en is niet te licht en niet te zwaar. Het heeft een peervorm. De snuit is breed met neusgaten die mooi open zijn. Zijn neus is sterk en groot. Zijn kaken zijn sterk en zijn gebit is volledig. Hij heeft een schaargebit. Zijn ogen zijn groot en eerder rond, waardoor hij een zachte, intelligente en expressieve blik heeft. De oren van de Braque du Bourbonnais zijn middelgroot en staan ter hoogte van de ooglijn of iets erboven. Het lichaam van de hond is recht en stevig, de schoft is goed geprononceerd. De rug is recht en gespierd en gaat mooi over naar de lendenen die kort, breed en gespierd zijn. De borstkast is breed, lang en hoog, met goed gewelfde ribben. De croupe is rond, licht hellend en voorzien van stevige spieren. Zijn ledematen zijn goed gespierd en stevig. Sommige Braques du Bourbonnais worden staartloos geboren. De staart is vrij laag aangezet en moet kort zijn of helemaal afwezig. Zijn huid is soepel, zonder te fijn te zijn en vertoont geen plooien. De vacht bestaat uit fijn, kort en dicht haar. De Braque du Bourbonnais is wit met fijne, kastanjebruine spikkels. De ideale schofthoogte van de reutjes is tussen 51 en 57 cm en van de teefjes tussen 48 en 55 cm. Het gewicht varieert tussen 16 en 25 kg.

De Braque du Bourbonnais is een rustieke en robuuste hond die een goede gezondheid geniet. Zijn levensverwachting is ongeveer 13 jaar. Dit ras is echter gevoelig voor bepaalde huidaandoeningen: vitiligo, demodicose en epidermolysis bullosa. Omdat dit een energieke hond is, houdt hij van grote open ruimten. Hij is duidelijk gelukkiger op het platteland dan in de stad. Als hij op een appartement moet wonen, heeft hij veel beweging buitenhuis nodig om zich te kunnen uitleven en om zijn aangeboren jachtcapaciteiten te uiten. Een gewone wandeling volstaat niet: hij moet dagelijks een lange wandeling kunnen maken en heeft veel fysieke beweging nodig. Wat zijn hygiëne betreft, is het aangeraden om hem wekelijks te kammen zodat zijn huid en vacht schoon blijven. Verder volstaat het over het algemeen om de binnenkant van zijn oren schoon te maken en te controleren, vooral nadat hij is buiten geweest.

De opvoeding van de Braque du Bourbonnais vertoont geen grote moeilijkheden, vooral niet wat het jagen betreft, want die kwaliteiten ontwikkelen zich van nature bij deze hond. Het is wel aangeraden om vanaf zo jong mogelijke leeftijd met zijn opvoeding te beginnen, vooral om te werken aan de rappel, iets wat heel belangrijk is voor jachthonden omdat hun instinct zo goed is ontwikkeld. De opvoeding moet coherent zijn en vooral positief, om een goede vertrouwensrelatie te ontwikkelen tussen de hond en zijn baasje.