De Braziliaanse Terriër behoort tot de derde groep van dit klassement: de Terriërs en meer bepaald de subcategorie: “Grote en middelgrote Terriërs”. De derde groep bevat enkel jachthonden die gebruikt werden om te jagen op wild. De rassen zijn onderverdeeld in 4 secties op basis van morfologische en gebruikscriteria. De honden uit deze groep zijn voorzien van krachtige kaken, wat hen in combinatie met hun stevige fysiek en hun vastberadenheid, in staat stelt om te doden. Wat het ras ook is, het zijn honden die dus ook beschikken over een redelijk (strijdlustig) karakter.

In de 19e en aan het begin van de 20e eeuw, gingen heel wat Braziliaanse jongeren studeren in Europese universiteiten, vooral in Frankrijk en Engeland. Verschillende van deze studenten zijn getrouwd in het land waar ze gestudeerd hebben en wanneer ze terugkeerden naar Brazilië, namen hun echtgenoten kleine hondjes mee van het type Terriër. Deze honden werden gekruist met autochtone honden en zo ontstond er een nieuw type hond en werd er in enkele generaties de Braziliaanse Terriër ontwikkeld.

De Braziliaanse Terriër is middelgroot met een slank lichaam en een silhouet met afgeronde lijnen. Het is een hond met een vierkante bouw, wat wil zeggen dat de lengte van het lichaam, gemeten vanaf de schouder tot aan de punt van zijn achterwerk, ongeveer gelijk is met zijn schofthoogte. De schofthoogte van de reutjes is tussen 35 en 40 cm en van de teefjes tussen 33 en 38 cm. Hij weegt ongeveer 10 kg. Vanaf de bovenkant gezien, heeft het hoofd de vorm van een driehoek, breed aan de basis en met oren die wijd uit elkaar staan. De snuit is matig ontwikkeld, met een kleur die overeenstemt met de rest van zijn vacht. De ogen zijn rond en mooi open en hebben een grijsblauwe, kastanjebruine, groene of blauwe kleur, afhankelijk van de kleur van de vacht. De oren vormen een driehoek en gaan uit in een punt, ze zijn half staand met een punt die afhangt naar de buitenste ooghoek. De staart is van nature kort of lang en is laag aangezet. De lange versie wordt lichtjes gebogen gedragen. Zijn vacht is kort, glad en fijn maar niet zacht. De ondergrond van zijn vacht is wit met zwarte, kastanjebruine, blauwe of izabelkleurige vlekken. Typisch bij de Braziliaanse Terriër is de aftekening: tan boven de ogen, op de snuit en aan de oren. Deze aftekeningen kunnen ook zichtbaar zijn op andere lichaamsdelen. Zijn hoofd heeft zwarte, kastanjebruine, blauwe of izabelkleurige vlekken. Hij kan ook een witte middellijn op het voorhoofd hebben of witte vlekken op zijn hoofd.

De levensverwachting van de Braziliaanse Terriër is ongeveer 12 jaar. Deze hond geniet van een stevige gezondheid en heeft geen bepaalde problemen. Het ras kan last hebben van heupdysplasie maar ernstige fokkers zorgen ervoor dat de ouders geen last hebben van deze erfelijke aandoening. Dankzij zijn korte en fijne vacht, heeft deze hond geen uitgebreid onderhoud nodig. Het volstaat om hem een aantal keer per jaar te kammen en wat vaker tijdens de ruifperiode. Er wordt aangeraden om zijn hangende oren regelmatig te controleren, omdat vuil zich hierin makkelijk kan verstoppen.

Aangezien de Braziliaanse Terriër een goede waakhond is, kan hij agressief worden. Hij heeft een strenge opvoeding nodig om zijn agressiviteit in toom te kunnen houden. Hij moet ook van jong af aan sociaal gemaakt worden om dominant gedrag te voorkomen. Deze hond heeft een streng en consequent baasje nodig om hem zijn plaats in de familie te leren kennen. Hij heeft ook veel activiteit nodig om zich niet te gaan vervelen, het is dus aangeraden om zo snel mogelijk met zijn opvoeding te beginnen en om hem verschillende activiteiten voor te stellen, zoals spelen (een bal gooien en hem vragen te rapporteren) en korte gehoorzaamheidssessies (leren stoppen op commando). Complimentjes en beloningen zijn aanbevolen om van zijn opvoeding een succes te maken.