De Sint-Bernard behoort tot groep 2 in het FCI-klassement: rassen van het Pinscher-, Schnauzer-, Mollosser Dogtype en Zwitserse Sennenhonden. De honden in deze groep zijn erg defensief en behoren tot de groep van waakhonden. Ze zijn gespierd, fysiek erg sterk en wekken doorgaans schrik op. Hondenrassen die tot deze categorie behoren hebben een sterk karakter en pittige persoonlijkheid. De Duitse Dog is daarbij nauw verwant aan de Molosser. De Sint-Bernard is daarbij het nauwste verwant aan de Molosser van het Berghondentype.

Sint-Bernards zijn grote honden waarvan de reuen een schouderhoogte van minimum 70 cm en teven van minimum 65 cm. Hun gewicht varieert van 55 kg tot wel 100 kg! Het zijn imposante honden, maar lichamelijk en fysiek mooi in harmonie.

Sint-Bernards zijn robuust en kunnen tegen een stootje. Ze hebben een goede afweer en gemiddelde levensverwachting. Hun ras is wel belast met een aantal erfelijke aandoeningen die genetisch kunnen worden overgedragen van ouders op pup. Wanneer erfelijke aandoeningen genetisch kunnen worden doorgegeven van de ouders op hun kinderen, is het aangeraden dat de fokker eerst het DNA van de ouderdieren laat testen. Ook als de hond geen gezondheidsproblemen vertoont, blijft het uiteraard belangrijk om minstens jaarlijks met uw dier op controle te gaan bij een dierenarts.

Deze honden leren het best op een rustige manier en vereisen dus een zachte aanpak. Ze kunnen goed buiten gehouden worden, maar worden best niet te lang opgesloten in kennel, hok of buitenren, want ze hebben voldoende beweging en activiteit nodig. En ze vertoeven graag in gezelschap en nabijheid van hun eigenaar(s) en gezinsleden. Te zware en intensieve dagtochten zijn echter niet aangeraden tot de hond volledig is uitgegroeid. Deze grote hondenrassen hebben al hun energie nodig voor de ontwikkeling van botten, spieren, pezen en groeischijven. Een gebalanceerde voeding specifiek voor dit type grote honden mag daarbij niet ontbreken. Dit ras behoort misschien niet strikt tot de jachthonden, toch blijven de typische instincten aanwezig en gaan ook deze honden graag speuren en wandelen. Als pup en jonge honden moeten ze consequent leren wat de grenzen zijn, aangezien ze nogal onstuimig van aard zijn. Ze aarden het best in een harmonieuze, rustige en evenwichtige thuissituatie. Dit ras is niet geschikt als eerste hond voor beginnelingen of onervaren hondeneigenaars. Bij afwijkend gedrag of problemen is het uiteraard raadzaam om advies in te winnen van een ervaren en gediplomeerde deskundige in hondengedrag.