De Tibetaanse berghond behoort tot de tweede groep van dit klassement: Pinschers en Schnauzers - Molossers en Zwitserse Berg- en Sennenhonden. De Tibetaanse Mastiff behoort tot de categorie Molossers, type berghonden. Het zijn waak- en verdedigingshonden. Ze hebben een krachtige fysiek, zijn gespierd en afschrikwekkend. Deze honden hebben eveneens een sterk temperament.

De Tibetaanse Mastiff is een molosser en een rechtstreekse afstammeling van de grote Tibetaanse hond. Vanaf de hoge plateaus van Centraal Azië, is hij naar Centraal Azië gemigreerd, naar Klein-Azië en naar Oost-Europa alvorens naar Centraal Europa te komen. Hij was model voor diverse huidige molossers. Men komt hem nog tegen in de steppe en aan de voet van de Himalaya als herdershond en als dappere bewaker van de dorpjes. In het verleden was hij blijkbaar nog groter, dat getuigt Marco Polo die hem omschreef als zijnde “zo groot als een ezel”. De Tibetaanse Mastiff was in de 19e eeuw met uitsterven bedreigd, maar hij werd gered door fokkers uit Brittannië en dankzij hen verscheen het ras in 1980 in Frankrijk.

De Tibetaanse Mastiff behoort tot de grote rassen. Het mannetje is ongeveer 66 cm groot en het vrouwtje 61 cm, beiden hebben ze een gewicht tussen 55 en 80 kg. Het is een impressionante, krachtige, zware hond die goed gebouwd is. Met zijn mooie blik, zijn karakteristieke, trage, elastische beweging en zijn trage et uitgemeten pas, is de Tibetaanse Mastiff zeer verleidelijk. Zijn lichaam is sterk en hij is in de lengte is iets langer dan in de hoogte. Zijn hals is sterk, gebogen en zonder al te veel losse keelhuid (wammen) maar met dichte manen. Zijn borst is diep, zijn borstkast redelijk hoog en matig breed. Zijn rug is recht en eindigt in een bijna onopmerkelijke croupe. Zijn ledematen bestaan uit sterke beenderen. De poten zijn sterk en compact. Zijn staart is matig lang tot lang maar rijkt alleszins niet verder dan het spronggewricht. De staart is weelderig behaard en wordt gekruld over de rug gedragen. Zij hoofd is zwaar en sterk, zijn schedel is massief. Zijn snuit is vierkant. Hij heeft krachtige kaken, zijn neus is groot en zijn lippen zijn goed ontwikkeld. Zijn ogen zijn middelgroot, ovaal, iets schuinliggend en staan goed van elkaar verwijderd. Zij kunnen alle bruine tinten aannemen. De oren zijn middelgroot, driehoekig en hangen naar beneden. De toegestane vachtkleuren in de standaard van de Tibetaanse Mastiff, zijn diepzwart, zwart met roodbruin, bruin, verschillende nuances van golden en grijs of grijs met goudgele aftekening. Een witte ster op de borstkast van de hond is toegestaan. Kleinere witte aftekeningen worden toegestaan op de poten. Onder de ogen, aan de binnenkant van de ledematen en aan het uiteinde van de staart zijn er rode en gouden vlekken zichtbaar. Zijn haar is eerder lang, dicht, recht en hard. De haren zijn nooit zijdeachtig, gekruld of gegolfd. Zijn ondervacht is dicht, dik en eerder wollig, vooral tijdens de koude seizoenen.

Omwille van zijn fysieke bouw, heeft de Tibetaanse Mastiff geen fragile gezondheid; hij staat redelijk bekend om zijn weerstand en zijn forsheid. Zijn levensverwachting is ongeveer 11 jaar. Er zijn echter een reeks ziekten die men bij dit ras toch in de gaten moet houden. Namelijk epilepsie, demodicose of haarfollikelmijt, oogaandoeningen en dysplasie. Wat dat laatste betreft, vertoont de Tibetaanse Mastiff hierop niet meer kans dan andere grote honden. Een wekelijkse kambeurt is nodig om zijn weelderige manen in bedwang te houden.

De Tibetaanse Mastiff is een rustieke, resistente, rustige hond, een beetje koppig en zeer aanhankelijk, zonder uitdagend te zijn. Hij is afschrikwekkend en een waker in hart en nieren, want hij is steeds op zijn hoede, vooral ‘s nachts. Hij kan zich afstandelijk en zelfs agressief opstellen ten opzichte van vreemden. Zijn blaf is een waar gebulder, zeer indrukwekkend. Met zijn opvoeding moet dus zeer vroeg begonnen worden, met veel geduld en volharding. De Tibetaanse Mastiff is een groot kind; hij is pas volwassen op de leeftijd van 3 à 4 jaar. Het teefje is slechts een keer per jaar vruchtbaar. De Tibetaanse Mastiff is niet geschikt om op een appartement te leven want hij heeft veel ruimte en beweging nodig.